- z sufitu
- Bez żadnego uprzedniego przygotowaniaEng. Without any preparation; impromptu
Słownik Polskiego slangu. Maciej Widawski with the Assistance of Zbigniew Ruszczyk. 2012.
z sufitu
Look at other dictionaries:
z sufitu — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} nie opierając na dokładnych danych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podawane sumy nie mają żadnego uzasadnienia, są wzięte „z sufitu”. (CzK) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brać coś z sufitu — Wymyślać coś nie opierając się na faktach; fabrykować Eng. To devise or invent, especially impromptu, something not based on facts; to hastily fabricate … Słownik Polskiego slangu
sufit — 1. pot. żart. Mieć nierówno pod sufitem «być niezrównoważonym psychicznie»: Spotykałem go kilkadziesiąt razy. Jest sympatyczny, piekielnie inteligentny. I nigdy nie sprawiał wrażenia, jakby miał nierówno pod sufitem. SE 03/04/1998. 2. pot. Wziąć … Słownik frazeologiczny
pająk — m III, DB. a, N. pająkkiem; lm M. i 1. «Araneus, pajęczak z rzędu o tej samej nazwie mający na odwłoku kądziołki przędne, wydzielające pajęczynę, w szczękoczułkach znajduje się gruczoł jadowy; znanych jest kilkadziesiąt tysięcy gatunków; żyje… … Słownik języka polskiego
sufit — m IV, D. u, Ms. sufiticie; lm M. y «dolna powierzchnia konstrukcji ograniczającej pomieszczenie od góry» Biały, drewniany sufit. Żyrandol wiszący u sufitu. Półki sięgały pod sufit, do sufitu. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
brać — byka za rogi zob. byk 1. Brać coś do siebie zob. wziąć 2. Brać (coś) na ambit zob. ambit. Brać coś na rozum zob. rozum 1. Brać coś na siebie zob. wziąć 3. Brać coś na swoje barki, brać sobie kogoś, coś na głowę, na kark, na łeb zob. wziąć 4 … Słownik frazeologiczny
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
koja — ż I, DCMs. koi; lm D. koi 1. «łóżko na statku, często piętrowe, przymocowane na stałe do podłogi lub ścian albo zawieszone u sufitu» 2. «prymitywne łóżko, zwykle piętrowe; prycza» ‹niem.› … Słownik języka polskiego
kołysać — ndk IX, kołysaćyszę, kołysaćyszesz, kołysaćysz, kołysaćał, kołysaćany «wprawiać w jednostajny, monotonny ruch, poruszać czymś ruchem jednostajnym wahadłowym, powtarzającym się, wykonywać czymś taki ruch; huśtać, bujać, chwiać, kiwać» Kołysać… … Słownik języka polskiego
